Closer the Distance to jedna z tych gier narracyjnych, w których przez cały czas poruszane są kwestie emocjonalne, aby utrzymać gracza zaangażowanego w historię bohaterów. Jednak gra stworzona przez Osmotic Studios i wydana przez Skybound Games różni się od większości tego gatunku tym, że integruje w rozgrywkę elementy symulacyjne życia codziennego.
Akcja rozgrywa się w nadmorskim miasteczku Yesterby, którego niewielka społeczność mieszkańców zawsze chętnie sobie pomaga. Lokalna gospodarka koncentruje się wokół hodowli owiec, usług stolarskich i rybołówstwa. W mieście panuje nieustanna harmonia aż do pewnej pozornie spokojnej nocy, gdy sytuacja ta zmienia się drastycznie.
Młoda Angie, uważana za ogniwo spajające społeczność, ginie w wypadku samochodowym. Po tym jak rodzina zostaje poinformowana przez policję o zdarzeniu, Conny zaczyna słyszeć głos swojej starszej siostry i udziela rad, jak pomóc pozostałym mieszkańcom przezwyciężyć tragedię. Od tego momentu historia podąża śladami Conny i innych postaci, które próbują ruszyć dalej ze swoim życiem.
Historia porusza delikatne tematy, takie jak żałoba, depresja czy alkoholizm. W całej fabule zostaną podjęte decyzje dotyczące zorganizowania stypy, relacji między rodzicami i dziećmi, problemów miłosnych, zdrowotnych i osiągnięcia osobistych celów.
Obecne jest również zarządzanie potrzebami, które obejmują problemy emocjonalne i fizyczne bohaterów. Jedzenie, spanie, spędzanie czasu wolnego i inne hobby można uznać za elementy przypominające nieco serię Sims. Choć momenty te nie mają zbyt wielu konsekwencji dla fabuły, potrafią wpłynąć na zachowanie
postaci podczas dialogu.
Wszyscy bohaterowie są dobrze scharakteryzowani i mają własną osobowość i pragnienia. Aktorzy bardzo dobrze poradzili sobie z interpretacją, co przyczyniło się do lepszego zanurzenia się w ich opowieściach.
Bohaterowie przez cały dzień kierują się własnymi rutynami, co utrudnia śledzenie wszystkiego, co się dzieje. W określonych momentach gracz otrzyma powiadomienie informujące, że postać bierze udział w ważnej akcji. W tym momencie gra zostanie automatycznie zatrzymana, aby można było ją przełączyć na perspektywę danej osoby.
Jeśli jednak dzieje się to podczas kontrolowania więcej niż jednej postaci w tym samym czasie, zdarzają się sytuacje, w których ważne dialogi zostają utracone. Podsumowanie głównych punktów historii dostępne jest w zakładce profilu każdej postaci. Nie eliminuje to jednak poczucia frustracji spowodowanej pominięciem tych szczegółów.
W nocy, gdy większość postaci śpi, istnieje możliwość przyspieszenia rozgrywki, aby przejść do następnego dnia. Również we wczesnych godzinach porannych pojawiają się interakcje retrospekcji sprzed wypadku. Większa ilość informacji może pomóc w podjęciu decyzji o kierunku historii.
Faktem jest, że praktycznie niemożliwe będzie wykonanie wszystkich czynności dla wszystkich postaci. W ten sposób można powiedzieć, że istnieje interesujący czynnik powtórki, jeśli chcesz ukończyć utracone wątki. Ukończenie kampanii zajmuje około siedmiu godzin i nie ma możliwości wyboru rozdziałów, aby od razu wrócić do głównych punktów.
Dobrym elementem gry jest ścieżka dźwiękowa, na której znajdują się utwory, w których dominują folkowe rytmy. Pod względem graficznym brak wyrazu twarzy postaci i stosunkowo dziwne animacje, sprawiające lalkowe wrażenie, nieco psują efekt końcowy.
Closer the Distance jest ciekawym dodatkiem do gatunku gier narracyjnych. System zarządzania postaciami jest nieco zagmatwany i może spowodować utratę ważnych elementów historii. Mimo to jest to gra zdolna do tworzenia momentów, które wpływają na emocjonalną stronę gracza.
Werdykt
NASZYM ZDANIEM
Closer the Distance podejmuje temat żalu i wykorzystuje go do skonstruowania wspaniałej narracji i inteligentnego podejścia do rozgrywki.
Plusy
Bardzo dobry scenariusz. Pomysł. Styl.
Minusy
Ton czasami zbacza w stronę tandetności.
