RECENZJA: Ace Attorney Investigations Collection

Mężczyzna leży martwy w biurze prokuratora. Wokół zwłok porozrzucane są teczki z aktami, a półki zdobią krwawe odciski dłoni. Według identyfikatora ofiara jest detektywem – przyczyną śmierci był pojedynczy strzał, najwyraźniej oddany z jego własnej broni służbowej. Kto mógł zabić tego człowieka tak bezczelnie w tym bastionie sprawiedliwości? Jak w ogóle się tam dostał? Dlaczego brakuje teczki z dokumentami, dotyczącymi dziwnego incydentu sprzed 8 lat? Tylko jeden człowiek może połączyć fakty i logikę tej historii, aby złapać zabójcę – Miles Edgeworth.

Seria Ace Attorney powraca z Ace Attorney Investigations Collection w wielkim stylu zremasterowanym zestawem dwóch gier. Tym razem wcielasz się w rolę Milesa Edgewortha – prokuratora w oszałamiającym czerwonym garniturze i śmiesznym żabocie, nieustępliwie dążącego do ujawnienia prawdy. Jednak ta gra nie rozgrywa się w sali sądowej. Zamiast tego masz za zadanie zbadać miejsca zbrodni, przesłuchać świadków, obalić argumenty i złapać winowajcę, zanim zdąży uciec.

W Ace Attorney Investigations rozgrywka jest podzielona na odrębne sekcje – zazwyczaj zaczynasz od śledztwa. Tutaj możesz swobodnie poruszać się po lokacji, zbierać wskazówki i przesłuchiwać świadków. W przeciwieństwie do reszty serii, tutaj kontrolujesz dwuwymiarowego sprite’a Edgewortha i faktycznie chodzisz po scenie. Każda gra zawiera pięć epizodów – pierwszy jest stosunkowo krótką zagadką w stylu samouczka, a każdy kolejny jest coraz dłuższy.

Po zakończeniu śledztwa będziesz musiał wysłuchać argumentów ludzi i przedstawić własną replikę. Tutaj postacie omówią swoje oświadczenia na temat tego, co się wydarzyło, a twoim zadaniem jest ujawnienie sprzeczności. Możesz wybrać każde zeznanie, aby uzyskać więcej informacji, co czasami ujawni nowe informacje lub doda ścieżki ataku. Następnie musisz odgadnąć, które ze stwierdzeń przeczy posiadanym przez ciebie dowodom, wybrać odpowiednie i zgłosić sprzeciw. Te dwie fazy stanowią podstawową pętlę gry, a poprzez naprzemienne przechodzenie między nimi, odkryjesz prawdziwych zabójców i doprowadzisz ich przed oblicze sprawiedliwości.

Pierwszym dodatkiem, jaki te gry wnoszą do tej formuły, jest uwzględnienie wskazówek i logiki. Podczas eksploracji, słuchania świadków i odkrywania nowych dowodów, zbudujesz również wybór wskazówek. Następnie musisz ustalić, które z nich są ze sobą powiązane i dopasować je do siebie za pomocą logiki. Zaczyna się to prosto i łatwo, ale w miarę postępów gry stają się one bardziej skomplikowane i prowadzą do większych rewelacji dotyczących sprawy, nad którą pracujesz.

Ace Attorney Investigations 2: Prosecutor’s Gambit wprowadza również nową mechanikę zwaną Logic Chess, w której musisz poruszać się po rozgałęzionych ścieżkach dialogu, aby dowiedzieć się, jak wyciągnąć coraz więcej informacji od podejrzanego, aż „pęknie” i wyjawi wszystko. Zawiera elementy mechaniki Habit z Apollo Justice, ponieważ musisz czytać mowę ciała i informacje o osobie, z którą jesteś w relacji, aby zorientować się, kiedy zaatakować, a kiedy odczekać i pozwolić jej się rozpaść. Na początku jest trochę niezdarnie, ale zmienia się w ekscytującą wymianę zdań, gdy stajesz twarzą w twarz z trudniejszymi przeciwnikami – naprawdę czujesz, że rozszyfrowujesz podejrzanego i zastanawiasz się, jak dostać się do jego umysłu.

Ponieważ Ace Attorney Investigations Collection to dwie oddzielne gry, wydaje się stosowne, aby je zestawić. Pierwsza, mimo że dostarcza kilka doskonałych tajemnic, cierpi z powodu pewnych problemów z tempem i dziwnych decyzji dotyczących jej treści. Duża część jej większej tajemnicy kręci się wokół przemytniczego kręgu, o którym słyszysz na początku, ale w trakcie tego procesu uwikłana jest w kwestie jurysdykcji. Lepsze momenty znajdują się w scenach opartych na postaciach, gdzie ludzie, których znasz i kochasz, zostają wplątani w zawiłe morderstwa, a ty masz silny powód, aby chcieć wyciągnąć ich z kłopotów.

Z drugiej strony Prosecutor’s Gambit jest o wiele bardziej udany pod względem tempa. Bądź pewien, że jeśli masz te same frustracje, które ja miałem w pierwszej grze, druga to nadrabia, będąc jedną z najbardziej kultowych pozycji w swoim gatunku. Już od pierwszego przypadku można wywnioskować kilka rzeczy – po pierwsze, że budżet na grę był większy, a po drugie, że nastawienie było na większą fabułę. Gra zawiera niektóre z najbardziej ekscytujących i interesujących lokacji w serii. Już od pierwszego przypadku rzuca w ciebie trudne scenariusze, wymagając połączenia kropek w całość.

Co sprowadza mnie do szerszej refleksji. Gry takie jak ta żyją i umierają dzięki swojej zdolności do wyprzedzania cię o krok. Biorąc pod uwagę, że sednem doświadczenia jest odkrycie prawdy, gra musi dostarczyć ci idealnej ilości wskazówek, precyzyjnego poziomu informacji, które trzymają cię w napięciu i sprawiają, że czujesz, że jesteś na skraju czegoś. Nie może przekroczyć tego i dać ci zbyt wiele, ponieważ jeśli odkryjesz tajemnicę, a gra spędzi następne 20 minut rozmyślając nad nią, bardzo szybko staje się to frustrujące, gdy klikasz dialogi, czekając, aż gra nadrobi zaległości. Jest kilka takich momentów w pierwszej – nic zbyt rażącego, ale wystarczająco, aby rozciągnąć niektóre sekcje na dłużej, niż by się oczekiwało.

Specyficzny remaster jest standardem dla wszystkich ostatnich wydań Ace Attorney. Środowiska są rozszerzone, aby dopasować proporcje ekranu innego niż DS, a awatary w stylu chibi, które krążą po scenie, są bardzo zabawne. Masz możliwość powrotu do oryginalnych awatarów w pikselach, ale oglądanie ich na odświeżonym tle wydaje się po prostu chaotyczne, więc nie jest to zbyt atrakcyjna opcja.

Niektóre doświadczenia mogłyby być lepiej unowocześnione. Wiele scen przerywnikowych wydaje się nieco sztywnych w sposób, który niekoniecznie zauważa się na małym ekranie, ale na większym jest to o wiele bardziej oczywiste. Jest bardzo mało dodatkowych, graficznych ozdobników lub efektów. Remastery mogłyby dodać o wiele więcej wizualnego polotu, aby niektóre momenty były bardziej angażujące, ale twórcy postanowili zamiast tego przedstawić gry tak blisko ich oryginalnej formy jak to możliwe. Chociaż jest to zrozumiałe podejście, wydaje się to straconą szansą.

Kolekcja Ace Attorney Investigations jest świetnym przedstawicielem serii, w której sprawy splatają się w nieoczekiwany sposób, budując większą narrację kawałek po kawałku. Powolne, metodyczne rozbieranie tej układanki i ujawnianie ostatecznej prawdy to ekscytujące i fascynujące doświadczenie. Autorzy włożyli wiele wysiłku w ukształtowanie tych tajemnic, a dochodzenie do prawdy sprawia, że ​​głośno łapie się oddech.