Odkąd muzyka przestała być przywiązana do trwałych nośników, a posiadanie multimedialnego komputera stało się powszechne, internet został naturalnym i oczywistym medium wymiany plików muzycznych.
W 1999 roku powstaje Napster i szybko zyskuje masę nowych użytkowników. Jak grzyby po deszczu pojawiają się nowe, podobne inicjatywy. Ruszają sieci wymiany plików P2P. W globalnym obrocie plikami muzycznymi uczestniczy wiele milionów internautów, każdego dnia przesyłając sobie produkty warte w offline\’owym świecie miliony dolarów, które według prawa mają swoich posiadaczy. Nie po raz pierwszy biznes przeoczył potencjalne źródło zarobku, ale tym razem zorientowano się w porę. Szybko zaczyna się intensywna walka z cyberpiractwem, a w miejsce nielegalnych serwisów powstają funkcjonujące zgodnie z prawem i umożliwiające zakup utworów muzycznych. Dzikość internetu zostaje ujarzmiona.
W roku 2000 Sony startuje z pierwszym sklepem oferującym nagrania najpopularniejszych wykonawców. Stało się to możliwe dzięki porozumieniu z wielkimi wytwórniami fonograficznymi, które wcześniej niechętnie patrzyły na internet jako kanał dystrybucji plików muzycznych. Z uwagi na ceny sięgające 3,5 $ za utwór i mało przyjazny interfejs, inicjatywa nie zyskała popularności. Po upadku projektu pojawiali się następcy: PressPlay i Duet – serwisy powołane do życia przez wytwórnie płytowe i niezależny Listen.com (obecnie Rhapsody). Prawdziwa rewolucja miała jednak dopiero nadejść wraz z narodzinami sklepu iTunes.
iTunes Music Store
iTunes firmy Apple pojawił się w 2003 r. Podczas pierwszych czterech miesięcy działania
sklepu pobrano z jego stron dziesięć milionów plików (!). Na sukces iTunesa złożyła się nie tylko ogromna oferta, ale także siła przyciągania marki. iPod jest najbardziej pożądanym odtwarzaczem MP3 (zwłaszcza w USA). Nie każdy jednak zdawał sobie sprawę, że kupując wymarzonego iPoda uczestniczy w transakcji wiązanej i nabywa także iTunesa – program do zarządzania plikami muzycznymi. Dopiero po zainstalowaniu iTunesa posiadacz iPoda może korzystać ze swojego urządzenia, przesyłać na niego utwory, tworzyć własną bibliotekę plików muzycznych.
Jeżeli zechcemy posłuchać jakiegoś utworu, wystarczy kliknąć zakładkę Music Store, która przeniesie nas do sklepu iTunesa. Ze sklepu mogą korzystać internauci z dwudziestu państw, niestety wciąż nie ma pośród nich Polski. Music Store ma aktualnie w sprzedaży ponad trzy miliony utworów muzycznych, 35 tys. podcastów, 16 tys. audiobooków, 3 tys. klipów i programów telewizyjnych. Zakupów mogą dokonywać nie tylko posiadacze komputerów Mac, ale również o wiele popularniejszych pecetów. Pliki w formacie AAC mogą być przesyłane na przenośne iPody i nagrywane na płytach CD nieograniczoną ilość razy.
Posiadacze iPodów napędzają sprzedaż plików w iTunes, a strona http://www.itunes.com zachęca do kupna odtwarzaczy Apple. Z witryny możemy bezpłatnie pobrać program iTunes, który jest jedynym interfejsem sklepu muzycznego Music Store. Oprócz prowadzenia sklepu i zarządzania odtwarzaczem pozwala on na archiwizowanie płyt CD w różnych formatach, odtwarzanie teledysków, pobieranie opisów płyt CD z internetowych baz, nagrywanie płyt CD, katalogowanie zasobów muzycznych, tworzenie playlist, słuchanie internetowych stacji radiowych, obsługę podcastów.
Sony Connect
Zbliżoną strategię do Apple stosuje firma Sony. Odpowiednikiem iTunes jest program SonyConnect, a bezpośrednią konkurencją dla iPodów jest linia odtwarzaczy przenośnych MP3 Sony (Sony Walkman).
SonyConnect jest produktem bardzo zbliżonym w swoim wyglądzie i funkcjonalności do iTunes, a jego głównym przeznaczeniem jest zarządzanie przenośnym odtwarzaczem muzycznym. Różnica polega na tym, że Connect Store ma także tradycyjną stronę internetową ze sklepem. Jeżeli chcemy ją odwiedzić, nie musimy pobierać i instalować oprogramowania, tak jak to ma miejsce w przypadku iTunes Music Store.
Rhapsody
Rhapsody to serwis i sklep oferujący do sprzedaży ponad dwa miliony plików muzycznych (niestety jest dostępny jedynie dla internautów z USA). Powstał w grudniu 2001 r., a od sierpnia 2003 r. jest własnością Real Networks, producenta popularnego RealPlayera. W lipcu 2002 r. Rhapsody został pierwszym serwisem internetowym oferującym w modelu on-demand (na żądanie) utwory wykonawców z pięciu największych wówczas wytwórni fonograficznych: Sony, EMI, BMG, Universal i Warner.
Napster
Napster jest aplikacją pozwalającą na wyszukiwanie, pobieranie i zakup plików muzycznych. Został napisany przez 19-letniego studenta Shawna Fanninga i niemal natychmiast po premierze w maju 1999 r. zdobył olbrzymią popularność.
W rezultacie przegranych procesów sądowych serwis zawiesił działalność w 2001 r., by powrócić jako legalny i płatny serwis pod koniec 2003 r. Dwa miesiące temu Napster ogłosił, że będzie za darmo udostępniał około dwóch milionów utworów w modelu on-demand. Jednocześnie klienci będą mieli możliwość zakupu wybranych plików.
Music Match
Firma Music Match powstała w roku 1997, a od października 2004 wchodzi w skład portalu/firmy Yahoo!. Aktualnie w jej ofercie można znaleźć ponad milion plików muzycznych, w cenie po 99 centów za sztukę, podczas gdy za cały album trzeba zazwyczaj zapłacić niecałe dziesięć dolarów.
Obecnie w globalnej sieci funkcjonuje wiele serwisów sprzedających pliki muzyczne. Niektóre z nich zaczynały jako nielegalne, darmowe projekty, zmieniając się z czasem w działające zgodnie z prawem punkty sprzedaży. musicmp3. ru, audiofind.ru – te rosyjskie witryny pozwalały jeszcze do niedawna na bezpłatne pobieranie plików. Obecnie tu także za pobrane utwory trzeba zapłacić (uwaga: znacznie taniej niż gdzie indziej!). To kolejny znak, że handel muzyką w internecie nabiera cech wielkiego i poważnego biznesu.
