Usługi internetowe zaczynają coraz śmielej konkurować z oprogramowaniem komputerowym. Obok projektów takich jak Google Docs & Spreadsheeds (http://docs.google.com) pojawia się coraz więcej sieciowych alternatyw dla zwykłych, instalowanych na pececie aplikacji. Dobrym przykładem jest Neximage, edytor graficzny online.
Oczywiście postawione w tytule pytanie jest czysto retoryczne – jak na razie żaden projekt internetowy nie umywa się choćby w części do Photoshopa, który jest bezsprzecznie najlepszym edytorem graficznym na świecie. Niemniej za pomocą Neximage (http://www.neximage.com) można przeprowadzić prostą obróbkę grafiki bezpośrednio z poziomu przeglądarki internetowej. Już sam ten fakt sprawia, że warto przyjrzeć się bliżej temu narzędziu.
Neximage to projekt częściowo komercyjny. Użytkownik ma do wyboru dwa warianty usługi: darmową z ograniczeniami i płatną, poszerzoną o paletę dodatkowych funkcji.
- Reklama -
Mocną stroną projektu jest swoboda użytkowania. Aby rozpocząć edycję grafiki, nie trzeba instalować żadnych wtyczek ani rozszerzeń systemowych, aplikacja działa pod każdą znaną przeglądarką (Internet Explorer, Firefox, Mozilla, Opera), i to niezależnie od systemu operacyjnego (Windows, Linux, Mac OS). Od użytkownika nie wymaga się zakładania konta ani każdorazowego logowania.
Zdjęcia można ładować do projektu zarówno z sieci, jak i z dysków lokalnych (rys. 1). W pierwszym przypadku należy podać dokładny adres URL pliku, który chcemy zmodyfikować, a w drugim wskazać plik znajdujący się w zasięgu naszego komputera (plik taki może być na dyskietce, pamięci USB, napędzie wymiennym, w sieci lokalnej itd).
- Reklama -
Neximage potrafi rozpoznać i załadować grafiki o rozszerzeniach: jpg, gif, png, bmp, tif, pict, pcx, tga, pcd. Po załadowaniu obrazka w oknie przeglądarki ukazuje się interfejs przypominający prosty program graficzny. Użytkownik może tam przeskalować bieżący podgląd załadowanej grafiki, a za pomocą dostępnych narzędzi dokonać obróbki pliku, po czym zapisać go w nowej postaci na dysku lokalnym lub na serwerze projektu (rys. 2).
Uwaga: zapisywanie zmodyfikowanej grafiki przypomina tryb pobierania pliku z sieci – uruchamia się domyślny downloader i za jego pośrednictwem przeglądarka ściąga grafikę i zapisuje ją według kryteriów ustalonych w menedżerze pobrań.
Paleta funkcji dostępnych w Neximage
{tlo_1}
1. Kadrowanie grafiki (Clipping tool) – przycinanie jej krawędzi w pionie lub poziomie. Funkcja polega na zaznaczeniu myszą prostokątnego kształtu lub wybraniu precyzyjnych wartości liczbowych. Po zaznaczeniu kształt przycięcia można modyfikować, zmieniając jego położenie i długości boków.
{/tlo}
{tlo_0}
2. Skalowanie (Scaling) – zmienianie rozmiarów grafiki poprzez przeciąganie specjalnie zaznaczonych w tym celu krawędzi. Grafikę można w ten sposób zarówno powiększyć, jak i pomniejszyć. Opcja Keep proportions pozwala wymusić utrzymanie oryginalnych proporcji.
{/tlo}{tlo_1}
3. Nakładanie efektów (Image filters). Projekt udostępnia w sumie jedenaście efektów, przy czym część z nich ma dodatkowo opcje regulacji siły działania oraz podglądu końcowego rezultatu. Wśród efektów są m.in.: rozmycie, zniekształcenie, wyostrzenie, rozjaśnianie, ustawianie kontrastu, korygowanie kolorów (odcień, nasycenie, jasność).
{/tlo}
{tlo_0}
4. Obracanie (Flip/Rotate). Grafikę można przekręcić o dziewięćdziesiąt stopni w prawo lub w lewo, obrócić do góry nogami, albo nadać jej lustrzane odbicie.
{/tlo}
{tlo_1}
5. Opisywanie (Image properties). Edycja właściwości pliku graficznego – autor, opis.
{/tlo}
{tlo_0}
6. Narzędzie tekstowe (Text tool). W grafikę można wtopić napis, określając przy tym jego kolor, wyrównanie, położenie, perspektywę, poziom widoczności, wielkość i częściowo rodzaj czcionki (bez polskich znaków). Opcje w menu Actions pozwalają ponadto nanieść na grafikę znak wodny. Docelowo opcja wstawiania tekstu ma być dostępna tylko w komercyjnej wersji Neximage.
{/tlo}
Opcje na pływającej belce narzędziowej pozwalają sterować pracą edytora w podstawowym zakresie – jest tu możliwość nieograniczonego cofania/wznawiania operacji (Undo/Redo), resetowania grafiki do jej pierwotnego stanu (Reset image), a także przesuwania zaznaczonych obiektów (Moving tool). W tym ostatnim bardzo pomaga obsługa warstw (Layers). Każdy nowo wprowadzony na grafikę obiekt lub modyfikacja grafiki staje się kolejną warstwą.
Warstwy można wybierać (zaznaczać) i do pewnego stopnia przetwarzać: zmieniać napisy, korygować kształty czy przesuwać obiekty (rys. 3). Taka funkcjonalność występuje tylko w drogich, komercyjnych edytorach graficznych w rodzaju Photoshopa (jedynym bezpłatnym edytorem z obsługą warstw jest Photobie – http://www.photobie.com).
Opcja warstw w Neximage docelowo będzie aktywna tylko w komercyjnej części projektu, podobnie jak wykorzystywanie makropoleceń, praca grupowa czy możliwość personalizacji interfejsu.
Neximage w praktyce
Do czego taki prosty projekt jak Neximage może nam się przydać w praktyce? Spróbujmy np. ze znalezionego w sieci lub na dysku twardym obrazka przygotować tapetę na komórkę.
{tlo_1}
Krok 1
Uruchamiamy przeglądarkę, otwieramy stronę projektu (http://www.neximage.com) i klikamy ikonkę graficzną z podpisem Start. Do przeglądarki załaduje się graficzny interfejs Neximage. Z menu File wybieramy pozycję Open image, a następnie Upload image. Pojawi się wówczas okienko wyboru grafiki.
Jeśli interesuje nas jakiś obrazek znaleziony na internetowych stronach, to w pozycji File (URL) wprowadzamy jego dokładny adres (uzyskamy go klikając grafikę w przeglądarce prawym przyciskiem myszy i wybierając z menu kontekstowego polecenie Właściwości). Jeśli natomiast grafika jest gdzieś na dysku lokalnego komputera/sieci, klikamy przycisk Przeglądaj i w typowy dla systemu sposób wskazujemy położenie pliku.
{/tlo}
{tlo_0}
Krok 2
Wskazana grafika załaduje się do okna interfejsu, przy czym nastąpi automatyczne dostosowanie skali podglądu do wielkości okna przeglądarki (rozdzielczości ekranu). Jeśli chcemy zobaczyć grafikę w naturalnej wielkości (aby np. coś precyzyjnie skadrować), z rozwijanej na górze palety wielkości podglądu wybieramy odpowiednią wartość procentową.
{/tlo}
{tlo_1}
Krok 3
Wczytany do projektu graficzny plik być może będzie wymagał jakiejś korekty w rodzaju rozjaśnienia lub przyciemnienia. Stosowne narzędzia znajdziemy w menu Filter. Najlepiej użyć opcji Color correction, która suwakiem pozwoli skorygować poszczególne wartości i od razu podejrzeć efekty.
{/tlo}
{tlo_0}
Krok 4
Teraz czas na skadrowanie zdjęcia do wymaganej przez komórkę wielkości (rozdzielczości). W tym celu szukamy na pływającej z boku belce narzędziowej ikony Clipping tool (drugi rząd, trzecia od dołu) i klikamy lewym przyciskiem myszy. W górnej części interfejsu ukaże się dodatkowa belka narzędziowa, która pozwoli precyzyjnie określić rozmiary przycięcia w pionie (Height) i w poziomie (Width).
Wprowadzamy tam odpowiednie wartości liczbowe odpowiadające wymaganiom naszej komórki, po czym myszką zaznaczamy na podglądzie kadr, który chcemy uzyskać.
Po zaznaczeniu kadru kursor zamieni się automatycznie w \”łapkę\”, która pozwoli przesunąć zaznaczenie i objąć nim inny fragment obrazu. Można też ustawić kursor na kwadratowym obrębie zaznaczenia i zmienić jego obszar. Jeśli zaznaczenie jest właściwe, klikamy ikonkę haczyka na końcu belki narzędziowej i w ten sposób nasza grafika zostaje przycięta do wymaganych wymiarów.
{/tlo}
{tlo_1}
Krok 5
Można teraz ponownie przeskalować wielkość podglądu i zapisać zmodyfikowaną grafikę na dysku własnego komputera. W tym celu z menu File wybieramy polecenie Save, po czym w oknie zapisu określamy miejsce i parametry pliku.
Wprowadzamy nazwę, wybieramy jeden z dostępnych formatów (jeśli ma być inny niż oryginał), suwakiem regulujemy jego jakość (jeśli jest to format z kompresją stratną, czyli JPG) i klikamy oraz jednocześnie zaznaczamy docelowe miejsce zapisu – Local Drive (uwaga: w tym okienku nie rozwija się drzewko napędów lokalnych). Klikamy przycisk OK, co wywoła domyślny menedżer pobrań współpracujący z naszą przeglądarką i zainicjuje proces kopiowania grafiki na dysk.
{/tlo}
