Jeśli lubicie społeczności internetowe oparte na ciekawym pomyśle, ale w wirtualnych państwach brakuje Wam grafiki i widzialnej akcji, zaś gry MMORPG osadzone w realiach fantasy bądź s-f zaczynają nudzić… Nie mogliście trafić lepiej! Witajcie w swoim drugim życiu!
Second Life (http://www.secondlife.com) to gra typu MMORPG, udostępniona szerokiemu gronu internautów w 2003 r. przez firmę Linden Lab. Pomysł Drugiego Życia w sieci początkowo nie przyciągnął wielu graczy. Dziś bawi się w to ponad milion osób. W sztucznym świecie wydają codziennie około 400 tys. dolarów.
Główną cechą wyróżniającą Second Life spośród wielu tytułów MMORPG są możliwości interakcji z otoczeniem, jakie ma każdy gracz. Hasło reklamowe gry brzmi: Twój Świat. Twoja Wyobraźnia.
Rejestracja jest darmowa, lecz aby móc egzystować w Second Life, trzeba mieć pieniądze – tzw. lindeny. Można je dostać wymieniając prawdziwe amerykańskie dolary (wystarczy karta kredytowa lub konto PayPal).
W grze Second Life można wynająć mieszkanie w wieżowcu bądź zakupić ziemię i zbudować na niej wymarzony dom. Za tamtejszą walutę kupimy także wirtualne samochody, motory czy samoloty. Wszystko można kupić, ale i sprzedać… A potem zarobione pieniądze zamienić na dolary.
Jakkolwiek dziwacznie by to nie zabrzmiało: dla wielu wirtualne życie przestaje być już tylko zabawą. W Second Life drugie życie prowadzi już blisko milion użytkowników – dziennie wydają oni ok. 400 tys. dolarów (prawdziwych!), co rocznie daje obroty w wysokości 145 mln dolarów (!). Co więcej, niektórzy użytkownicy mają tu pracę na pełny etat – np. sprzedają zaprojektowane przez siebie wirtualne meble czy ubrania lub żyją z wynajmu wcześniej zakupionych gruntów. Najlepsi zarabiają w Second Life ok. 150 tys. dolarów rocznie! Ale przecież drugie życie to nie tylko pieniądze…
Autorzy gry zadbali o to, by nie zabrakło możliwości swobodnego tworzenia postaci (avatara). Postać można modelować za pomocą 140 różnych cech – dobierzemy nie tylko jej wzrost, wagę, sylwetkę itp., ale także kształt podbródka, wielkość uszu, ust czy nosa.
Dodatkowo można korzystać z tzw. przystawek (attachments). Pod tą nazwą kryją się wszelkie obiekty, które mogą być dołączone do postaci. Podobnie jak w innych grach MMORPG, są to fragmenty garderoby, broń czy biżuteria, ale również np. specjalnie wykonane oczy (np. gadzie) czy włosy.
Dzięki możliwościom edycyjnym avatara oraz przystawkom możemy stworzyć różne postaci, np. smoki, anioły, mitycznych wojowników i wiele innych. Bardzo popularnym typem avatarów są także zwierzęta, czyli na przykład dwunożne lisy, wilki itp. Większość postaci przypomina jednak ludzi.
Stworzyliśmy już postać i pojawiliśmy się na mapce Drugiego Świata, co teraz robić? Aby osiągnąć cokolwiek w Second Life, trzeba się nieco postarać. Sposobów na zarobek jest wiele, również takie, które nie wymagają zbyt dużego zaangażowania. Jak jednak wiadomo, bez pracy nie ma kołaczy, warto więc spróbować swych sił w prawdziwym biznesie.
W grze możemy zająć się dziennikarstwem, działalnością kulturalną czy czymkolwiek innym, np. architekturą, ogrodnictwem, organizacją imprez czy prowadzeniem rozmaitych lokali.
Autorzy wprowadzili do gry wiele ciekawych narzędzi, które umożliwią tworzenie otaczającego nas świata. Można zaprojektować m.in. ubrania, meble, wnętrza, środki transportu czy biżuterię. Opcji jest mnóstwo, a nie zapominajmy, że sami także możemy wymyślić coś nowego. Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia i zasobność wirtualnego portfela.
Aby zostać szanowanym obywatelem wirtualnego świata Second Life, wystarczy działalność na rzecz reszty społeczeństwa. Każdą inicjatywę obywatela oceniają inni mieszkańcy, a od ich ocen zależy miejsce w hierarchii alternatywnego świata.
Oczywiście Second Life przygotowało także coś dla tych, których nie interesuje robienie wielkich biznesów, a jedynie relaks i rozrywka. Do najprostszych form rozrywki należy zwiedzanie świata gry. A jest co oglądać: unikalne miasta, setki tysięcy wyjątkowych avatarów, kluby sportowe, dyskoteki…
Kolejnym elementem działania jest nawiązywanie nowych znajomości. Możemy przesyłać sobie wiadomości, zaprosić rozmówcę do wspólnej gry czy do tańca, przytulić lub pocałować.
Adam Pasick jest londyńskim korespondentem najpopularniejszej światowej agencji informacyjnej – Reuters. To dzięki niemu w serwisach internetowych, czasopismach i gazetach czytamy codziennie o najnowszych osiągnięciach w branży technologicznej.
Od kilku miesięcy Pasick reprezentuje Reuters w Drugim Świecie – trzy razy w tygodniu jako Adam Reuters przesiaduje w biurze agencji w wirtualnym świecie Second Life. – Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, ta praca nie różni się poważnie od tej, którą wykonuję w rzeczywistości – mówi Pasick. Pod jego kierownictwem w wirtualnym biurze zespół dziennikarzy pisze teksty o tym, co się dzieje w Second Life. Dla redaktorów pisma jest to nie tylko zabawa, ale także możliwość dostania realnej pracy w ekipie Reutersa.
Wejście agencji Reuters do Second Life to bardzo ważna i pierwsza tak nagłośniona informacja z drugiego świata, ale to nie Reuters pierwszy zdecydował się na tego typu krok.
Wcześniej swoje podwoje w wirtualnym świecie otworzył serwis CNET, który pod koniec września 2006 roku wybudował w internetowej rzeczywistości kopię swojego realnego, pięciopiętrowego biurowca. W jego ślady na początku października poszła także redakcja magazynu Wired.
Popularność Second Life wykorzystują nie tylko czasopisma. Ostatnio także artyści coraz częściej zaglądają do wirtualnego świata. Swoje avatary w Second Life mają między innymi członkowie zespołu Duran Duran. Ciekawostką jest też wykorzystanie gry do promocji nowego albumu Reginy Spektor. Specjaliści od reklamy z wytwórni Warner Bros przygotowali specjalny apartament, w którym goście mogli posłuchać nowych nagrań artystki. W rytm muzyki zmieniało się oświetlenie oraz wystrój wnętrza.
Amerykańska sieć odzieżowa American Apparel otworzyła w Second Life swój wirtualny sklep, spółka Starwood Hotels prowadzi hotel, a swoje wyroby prezentują jubilerzy, stolarze i wynalazcy.
Wymagania
Gra Second Life jest dostępna na komputery PC z procesorem co najmniej Pentium III 800 MHz oraz minimum 256 MB RAM dla systemów Windows XP (SP2) lub Windows 2000 (SP4) oraz komputery Mac (procesor 1 GHz G4 lub lepszy, z co najmniej 512 MB RAM) z systemem Mac OS X 10.3.9 lub nowszym.
Klient gry dla systemów GNU/Linux (obecnie w fazie alfa; wymagany procesor architektury co najmniej i686) został przetestowany na dystrybucjach: Debian, Fedora Core 4, Gentoo oraz Knoppix i jest dostępny do pobrania, testowania oraz uruchamiania gry, jednak występują w nim jeszcze pewne ograniczenia (szczególnie dotyczy to grafiki oraz uploadu plików).
Opłaty
W chwili obecnej Second Life oferuje trzy typy kont graczy:
- pierwsze podstawowe (First Basic) – konto darmowe,
- dodatkowe podstawowe (Additional Basic) – każde kolejne konto podstawowe kosztuje 9,95 $,
- premium – konto płatne. Posiadacze tego konta mogą być właścicielami ziemi w grze (na koncie podstawowym można jedynie wynajmować ziemię bądź budynki), dodatkowo dostają co tydzień stypendium w wysokości 400 L$ (Linden Dollar – jednostka monetarna w grze) oraz 1000 L$ jako premię startową przy rejestracji. Opłaty za konto Premium zależą od wybranego sposobu płatności:
- opłata co miesiąc: 9,95 $,
- opłata co 3 miesiące: 22,5 $ (7,5 $ za miesiąc)
- opłata roczna: 72 $ (6 $ za miesiąc)
Ekonomia
Jednostką monetarną w grze jest linden. Pieniądze można zdobywać poprzez oferowanie różnych usług bądź produktów w trakcie gry. Dodatkowo istnieje możliwość zmiany prawdziwych pieniędzy na lindeny (kartą kredytową bądź przez system PayPal). Możliwa jest również operacja odwrotna.
System ekonomiczny gry jest zbliżony do naturalnego; bazuje na popycie i podaży na dany towar. Stąd też przelicznik amerykańskich dolarów na lindeny jest zmienny. Według szacunkowych danych dostępnych na stronie gry, przeciętnie w ciągu dnia dokonywane są transakcje na sumę rzędu 400-500 tys. dolarów amerykańskich.
Środowisko
W Second Life nie ma z góry narzuconego środowiska. Wprawdzie większość przestrzeni w grze przypomina te znane z życia (a niektóre nawet są jego wiernymi kopiami), ale zdarzają się również wirtualne obszary utrzymane w klimacie średniowiecza, fantasy czy science fiction.
Tworzenie przedmiotów
W Second Life wbudowany jest prosty program do tworzenia trójwymiarowych obiektów. Większość przedmiotów dostępnych w grze została stworzona przez graczy, np. samochody czy statki kosmiczne, rośliny oraz zwierzęta, ale też chodzące po ulicach lampy czy latające dywany. Dodatkowo klient gry oferuje możliwość załadowania plików graficznych na serwer za niewielką opłatą.
Programowanie
Aby obiekty mogły wchodzić w interakcję z otoczeniem gry (aby samochód poruszał się, broń strzelała pociskami itp.), obiekt musi być zaprogramowany. W tym celu do gry zaimplementowano specjalny język programowania, nazwany Linden Scripting Language, który swoją składnią przypomina składnię języka C lub Javy. Do pisania programów w grze służy specjalny edytor w kliencie gry.
Dźwięk
Każdy dźwięk słyszalny w grze może zostać zastąpiony przez plik dźwiękowy stworzony w programie zewnętrznym przez gracza. W ten sposób przedmioty mogą nie tylko wyglądać czy poruszać się tak jak gracz sobie życzy, ale również wydawać charakterystyczne dźwięki. Gracze posiadający własną ziemię mogą wybrać muzykę odtwarzaną na danym terenie poprzez podanie w odpowiednim menu adresu do np. ulubionego radia internetowego.
