Uczestnicy letnich Igrzysk Olimpijskich na poprawę uzyskanych wyników poczekają cztery lata. Gracze mogą jednak zwiększać liczbę zdobytych medali choćby codziennie.
Oficjalna gra Igrzysk Olimpijskich w Pekinie przenosi zmagania na wirtualne areny. Swoich sił możemy spróbować w blisko czterdziestu dyscyplinach. Rywalizujemy w konkurencjach biegowych na różnych dystansach. Na stadionie skaczemy wzwyż, w dal i o tyczce, wykonujemy pchnięcie kulką, a także rzucamy dyskiem. Akrobacje gimnastyczne obejmują poręcze, skoki, kółka, równoważnie i poręcze asymetryczne.
Na pływalni pływamy w stylu dowolnym, klasycznym, grzbietowym i motylkiem oraz wykonujemy skoki z wieży i trampoliny. Zmagamy się też w strzelectwie, łucznictwie, podnoszeniu ciężarów, kajakarstwie, judo, tenisie stołowym i drużynowym wyścigu kolarskim na dochodzenie.
Rozgrywkę warto rozpocząć od trybu Trening. Pozwala on zapoznać się z poszczególnymi konkurencjami i sposobem sterowania zawodnikiem. Po przyswojeniu zasad rywalizacji możemy wziąć udział w Turnieju, czyli potyczkach z zawodnikami sterowanymi przez komputer, znajomych siedzących przy tym samym komputerze lub też internautów. Wybór dyscyplin pozwala unikać konkurencji, które nie cieszą się popularnością wśród uczestników starć. Główny tryb gry to Igrzyska Olimpijskie.
Kierujemy w nich reprezentacją wybranego kraju. Próbując spełnić warunki przejścia do kolejnego dnia zmagań walczymy zarówno o zakwalifikowanie się do rozgrywek finałowych, jak i o medale. Zdobywamy także punkty, które po zakończonym dniu umożliwiają zwiększanie potencjału reprezentacji m.in. w zakresie siły, zręczności i wytrzymałości.
Oprawa graficzna stoi na wysokim poziomie. Animacje są realistyczne, a wygląd obiektów i praca kamery zapewniają odpowiednią atmosferę. Kontrolowanie zawodników sprowadza się m.in. do szybkiego wciskania klawiszy i naciskania ich we wskazanym momencie. Informacje zawarte w samouczku oraz w instrukcji obsługi odnoszą się wyłącznie do kontrolerów Xbox 360 dla Windows. Właściwie tylko ten pad zapewnia w miarę wygodne sterowanie.
W przypadku innych urządzeń mogą pojawić się kłopoty z przypisaniem przycisków i gałek analogowych. Korzystając z klawiatury zauważymy, że nie wszystkie przyciski pada przypisano w czytelny sposób klawiszom. Część z nich musimy odkrywać metodą prób i błędów, a ustawienia zmieniają się w zależności od dyscypliny. W połączeniu z nierównym poziomem trudności sprawia to, że kontrolowanie zawodników jest frustrujące.
W sieciowych rozgrywkach za pośrednictwem internetu może rywalizować maksymalnie ośmiu graczy. Do ich dyspozycji oddano trzy warianty rozgrywki. Versus to pojedynki jeden na jednego. Tryb Standardowy pozwala zmagać się w pojedynczych konkurencjach lub ich seriach. W ramach Turnieju na początku rywalizacji ustalana jest lista dyscyplin. Zwycięzca jest wyłaniany po rozegraniu wszystkich zaplanowanych konkurencji.
Za pośrednictwem sieci uzyskujemy też dostęp do rankingu wyników uzyskiwanych w poszczególnych dyscyplinach. Beijing 2008 to produkcja o zmarnowanym potencjale. Oferuje sporą liczbę dyscyplin i przyjemną dla oka oprawę graficzną. Sterowanie jest jednak uciążliwe, zwłaszcza jeśli nie korzystamy z zalecanego pada. Poziom wykonania i trudności poszczególnych konkurencji jest bardzo nierówny. Zaskakuje też problematyczne brzmienie polskiego hymnu.
Galeria zdjęć
|
|
|
|
|
|
