RECENZJA: Returnal

Jak uczą nas niezliczone filmy, książki i gry wideo, niezbadane zakątki kosmosu to idealne tło dla psychologicznego horroru. Całkowita izolacja, wrogie istoty, miejsca, w których prawa fizyki nie do końca działają tak, jak się spodziewamy… Wszystkie te zjawiska pozwalają na wykreowanie mrożącego krew w żyłach klimatu. W Returnal, najnowszej strzelance od studia Housemarque, stanowią one także ważny element rozgrywki, czyniący z wizyty na obcej planecie niezapomniane przeżycie – głównie ze względu na poziom trudności. 

Główna bohaterka gry, Selene, samotnie przemierza kosmos w poszukiwaniu źródła sygnału o nazwie Biały Cień. Gdy jej statek w niewyjaśnionych okolicznościach rozbija się na planecie Atropos, astronautka zaczyna rozpaczliwą walkę o przeżycie. Szybko okazuje się, że ucieczka z obcego świata wcale nie będzie łatwa: za każdym razem, gdy Selene umiera, budzi się z powrotem obok rozbitego statku ze wszystkimi swoimi wspomnieniami. Naszym zadaniem będzie odkrycie, jakie siły stoją za tym niezwykłym zakrzywieniem czasoprzestrzeni, i dlaczego to właśnie nasza bohaterka padła ich ofiarą. 

Historia opowiedziana w grze jest zgrabna i pełna szokujących zwrotów akcji. Na pochwałę zasługuje sposób, w jaki deweloperzy wykorzystali zabieg z odradzaniem się Selene – to nie tylko pretekst do kontynuowania gry po śmierci bohaterki, ale także wspaniały element budujący napięcie oraz popychający fabułę do przodu. W trakcie przemierzania ruin i ekosystemów planety Atropos, niejednokrotnie natknie się ona na zwłoki swoich poprzednich iteracji, bardzo często opatrzone odpowiednio dramatycznymi nagraniami. Wraz z samotnością i wypływającymi na wierzch traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa, ma to ogromny wpływ na stan psychiczny Selene. 

Pod względem gameplayowym Returnal to mieszanina eksploracji, trzecioosobowej strzelanki z elementami bullet hell (czyli zasypującej gracza seriami pocisków, pomiędzy którymi trzeba umiejętnie lawirować) oraz gry typu roguelite. Ten ostatni element widoczny jest przede wszystkim w kreacji poziomów, które przy każdym podejściu są losowo układane. Zmieniający się świat oznacza, że Returnal nie da się przechodzić „na pamięć”; na późniejszych etapach niemal każdy ruch wymaga skupienia i precyzji. 

Tak samo losowe są ulepszenia, które zbieramy w trakcie każdego „życia”. Jeśli mamy szczęście, tytuł wygeneruje pukawkę zdolną do zmiecenia słabszych wrogów jednym strzałem, ale równie dobrze może okazać się, że okupiona poważną utratą zdrowia walka o klucz do skrzyni z ekwipunkiem zostanie nagrodzona sprzętem kompletnie nie pasującym do naszego stylu rozgrywki. Na drodze Selene pojawią się także stałe ulepszenia, ale jest ich stosunkowo niewiele, a te najlepsze otrzymamy dopiero pod koniec gry. Cóż, takie już są uroki roguelite… 

Starcia w Returnal są pełne akcji, dynamiczne i wymagające. Nawet podstawowi wrogowie będą w stanie wyrządzić nam krzywdę, jeśli nie uda nam się uniknąć ich ataków, a bossowie lubią zasypywać gracza setkami pocisków, jednocześnie chroniąc swoje słabe punkty przed trafieniami. Do niektórych starć możemy podchodzić kilka lub kilkanaście razy, za każdym razem ucząc się czegoś nowego o przeciwniku. Realizmu potyczkom dodaje wspaniała integracja z padem DualSense, dzięki której każdy ruch bohaterki, oddany i odebrany strzał – poczujemy w opuszkach palców. 

W ogóle studio Housemarque wzorowo wykreowało klimat eksploracji nieznanego świata. W trakcie zabawy poruszamy się po różnych biomach Atroposa, od lasu wypełnionego ruinami obcej cywilizacji, po niemalże marsjańskie pustkowia i opuszczone miasta. Każda z lokacji jest przepięknie zaprojektowana i udźwiękowiona – słuchawki z systemem dźwięku 3D to w Returnal gadżet niezwykle przyjemny – a wypełniające je istoty stanowią niepokojące połączenie organicznych form życia i wytworów najgorszych koszmarów. Na pochwałę zasługuje także polskie tłumaczenie i udźwiękowienie, które w innych grach często mnie irytują. 

Czy warto zagrać w Returnal? Miłośnicy psychologicznych horrorów i kosmicznych klimatów, którzy nie boją się wyzwań, na pewno będą zachwyceni tym, co oferuje tytuł, ale nawet mniej wprawni gracze powinni spróbować swoich sił – w końcu śmierć jest tutaj tylko elementem rozgrywki.