Jak nagrać film i wstawić go na YouTube?

Zobacz jak nagrać i wstawić film na YouTube aby odniósł sukces. Krok po kroku wyjaśniamy wszystko co musisz wiedzieć o kręceniu dobrych filmów i ile zapłacisz za niezbędny sprzęt.

Osoby, które chcą zacząć publikować profesjonalne materiały video z góry zakładają, że nie stać ich na profesjonalną kamerę, oświetlenie czy mikrofon. Boją się kosztów własnego ministudia i oprogramowania do edycji video oraz komputera, który jest do niego niezbędny. Tymczasem Gideon Shalwick, autor książki „Rapid Video Blogging”, wyjaśnia, że sprzęt i oprogramowanie nie są aż tak istotne jak się wydaje. „Twoje filmy nie muszą wyglądać jak profesjonalne produkcje z Hollywood aby odniosły niesamowity sukces” – uważa Shalwick i dodaje, że „wystarczy, że będą 'wystarczająco dobre’ i nic ponadto”. Wynika to z faktu, że filmy nie konkurują z produkcjami hollywoodzkimi, ale z materiałami nagranymi kamerką internetową…

Jaką kamerę kupić?

Sprzęt i oprogramowanie konieczne do wystarczająco profesjonalnych produkcji to dowolna kamera nagrywająca w HD, urządzenie nagrywające cyfrowy dźwięk (np. dyktafon) i opcjonalny mikrofon, źródło światła dziennego lub proste oświetlenie halogenowe, komputer z 2GB RAM-u oraz Windows Movie Maker na PC i iMovie na Maka.

Warto wziąć pod uwagę fakt, że do nagrywania filmów doskonale nadają się aparaty fotograficzne z wymienną optyką. Obecnie z takiego rozwiązania korzystają nawet profesjonaliści. Greg Yaitanes, reżyser popularnego serialu „House MD”, nagrał ostatni odcinek piątej serii korzystając wyłącznie z Canona 5D Mark II (http://twitter.com/GregYaitanes/status/11731103539). Oczywiście wystarczająco dobrze sprawdzą się znacznie tańsze aparaty. W szczególności warto zainteresować się aparatami kompaktami z wymienną optyką, takimi jak Olympus PEN albo Sony Nex, które kosztują około 2000 złotych. Warto tu zwrócić uwagę na możliwość nagrywania video w trybie manualnym, na co jest niemożliwe nawet w części droższych lustrzanek i kamer.

Z drugiej strony kamery cyfrowe nagrywające obraz w rozdzielczości HD kosztują 300-500 złotych, co jest znacznie tańszym wyjściem przy wystarczającej jakości. Pamiętajmy tylko, żeby kamera nagrywała cyfrowy obraz na kartach pamięci (nie na taśmie!) i zapisywała go w formacie AVI – dzięki temu nie będziemy musieli przewijać i konwertować filmu. Ponadto jeśli planujemy podłączyć do kamery mikrofon, powinna ona być wyposażona w wejście typu jack. Przyda się również statyw do kamery lub aparatu. Uwaga! Kamera powinna mieć wejście do przymocowania statywu! Statywy kosztują od 20 złotych w górę.

Niestety aparaty oraz ręczne kamery mają wadę: jakość dźwięku nagranego za pomocą wbudowanego mikrofonu jest słaba i często słychać szumy. Powszechnie stosowane rozwiązanie to podłączenie zewnętrznego mikrofonu (tzw. krawatowego za ok. 70 złotych) lub dyktafonu cyfrowego. Dyktafony dobrej jakości posiadają szereg układów odszumiających i oczyszczających dźwięk. Nie jest to rozwiązanie na miarę Hollywood, ale z mikrofonem wbudowanym w laptopa zdecydowanie wygrywa. Dyktafony kosztują od około 200 złotych w górę.

Podczas nagrywania niezmiernie ważne jest oświetlenie. Im gorszej kamery używamy, tym bardziej musimy zadbać o dobre światło. Filmy kręcone w ciemnym pomieszczeniu będą zaszumione. Z drugiej strony włączona na stałe lampa błyskowa aparatu skupiona na mówiącym ujawnia wszystkie defekty jego skóry i wygląda nienaturalnie. Statystyki pokazują ponadto, że osoby oświetlone za pomocą ostrego światła lampy błyskowej są postrzegane jako mniej atrakcyjne (http://alphacorner.eu/index.php/porady/nie-badz-brzydka-przez-przypadek), co może mieć znaczenie w przypadku osób, które pokazują się przed kamerą. Jeśli to możliwe, warto wybrać naturalne oświetlenie. Jeśli nie, należy skorzystać z rozproszonego światła halogenowego. Powinno być odbite od jakiejś powierzchni (np. od ściany). Lampa halogenowa z dwoma reflektorami na statywie kosztuje około 100 złotych, a pojedynczy reflektor około 30. Dla porównania, za najtańszy zestaw do oświetlenia ciągłego zapłacimy 200 złotych, a ich ceny przekraczają 1000. Lampy kupimy w sklepie z artykułami budowlanymi.

Po nagraniu uruchamiamy dowolny program do montażu video, na przykład darmowy Windows Live Movie Maker na Windowsa, iMovie na Maka, Cinelerra na Linuksa. Do ich uruchomienia wystarczy nawet tani netbook, chociaż Shalwick zaleca komputer z 2GB RAM-u.

Podsumowując, cały sprzęt potrzebny do nagrania filmu to:

kamera (300 zł),

statyw (20 zł),

lampy halogenowe na statywie (100 zł),

dyktafon (200 zł) lub mikrofon (70 złotych),

komputer (od 1000 zł).

Jeśli mamy już komputer, to cena całego zestawu wystarczającego do nagrania materiału video dobrej jakości wyniesie około 700 złotych. Dla porównania, godzina wynajmu małego studia to koszt około 100 złotych. Oczywiście studio dysponuje znacznie lepszym sprzętem, zwłaszcza dźwiękowym i oświetleniem, ale do filmów publikowanych w sieci jest to zbędne. Przykładowy film wykonany sprzętem taki jak opisano, którego nagranie, złożenie i wysłanie na YouTube zajęło mniej niż 30 minut można obejrzeć powyżej.

Obsługa programów do edycji vide jest intuicyjna i prosta. Wczytujemy pliki, przycinamy odpowiednie sceny (w Movie Makerze wybieramy ujęcie, przechodzimy do zakładki „Edycja”, wybieramy „Narzędzie przycinania” i ustawiamy suwaki, które pojawią się przy pasku pozycji w odpowiednie miejsca), a następnie ustawiamy sceny w dobrej kolejności. Możemy dodać nierzucające się w oczy efekty przejścia między scenami, ale nie przesadzajmy! Ograniczmy również wszystkie efekty typu posteryzacja, odwrócenie kolorów itp. W sekcji „Motywy autofilmu” możemy dodać jeden ze zdefiniowanych wstępów, ale bardziej wyróżnimy się stosując własną animację umieszczaną jako czołówkę każdego filmu.

Jak wstawić film na YouTube?

Jeśli chcemy wstawić film na YouTube, przechodzimy na stronę http://upload.youtube.com/my_videos_upload lub na stronie głównej YouTube klikamy „Prześlij film”. Plik video nagrany w dowolnym popularnym formacie przeciągamy go do zaznaczonej ramki. YouTube, jak pozostałe aplikacje Google, wykorzystuje jedno z {link_wew 7054}API HTML5{/link_wew}, które sprawia, że przeglądarka zachowuje się jak część systemu. Wielkość pliku jest ograniczona do 2GB, a czas trwania filmu do 15 minut, ale możemy ominąć limit rozmiaru jeśli skorzystamy z zaawansowanego narzędzia do wstawiania filmów na YouTube. W tym wypadku limit rozmiaru to 20GB, co wystarczy do większości filmów. Co więcej, w razie awarii aplikacja wznowi przesyłanie pliku od miejsca w którym zerwano połączenie. Możemy też nagrać film za pomocą kamery internetowej, ale w tym wypadku ciężko o zachowanie jakości, więc odradzamy tę opcję.

Pozycjonowanie filmu na YouTube

Po wysłaniu filmu wpisujemy informacje o filmie (tytuł, opis, tagi, miejsce nagrywania). Warto o tym pamiętać, gdyż materiały video pozycjonuje się tak samo jak zwykłe teksty i jest to dobry sposób na wyróżnienie się w Google. Tymczasem dopóki filmy w językach innych niż angielski nie mają automatycznej transkrypcji, główną przesłanką za jego treścią będzie opis i tagi. Należy również pamiętać o rosnącym wpływie geolokalizacji na wyniki wyszukiwania i dodaniu informacji o lokalizacji miejsca nagrania filmu na mapie. Możemy również pozwolić innym na wstawienie kodu z filmem na swoją stronę (ta opcja jest domyślnie włączona) czy udostępnić film wyłącznie określonym osobom.

Nagranie i opublikowanie własnego filmu dobrej jakości nie jest tak trudne jak mogłoby się wydawać. Jeśli dobrze dobierzemy potrzebny sprzęt, wydamy na niego stosunkowo małą kwotę zaczynającą się już od mniej niż 1000 złotych. Jeśli zwrócimy uwagę na szczegóły takie jak odpowiednie złącza (jack do mikrofonu, miejsce na statyw w kamerze) i sposób zapisywania danych (obraz HD w formacie AVI zapisywany na karcie pamięci) unikniemy czasu marnowanego na przewijanie taśm czy konwersję, a dobrej jakości film złożymy i opublikujemy w mniej niż pół godziny. Ponadto dzięki YouTube szybko dodamy napisy i adnotacje. Pamiętajmy o najważniejszym: konkurujemy z kamerkami internetowymi, nie z profesjonalistami z Hollywood, więc musimy być tylko „wystarczająco dobrzy”, a nie perfekcyjni.