Nostalgia to silne uczucie – miło czasem wrócić myślami do chwil, kiedy wszystko wydawało się prostsze, przypomnieć sobie hobby z dzieciństwa i chociaż na chwilę oderwać się od trudów codzienności. Nie dziwi zatem popularność „odświeżonych” wersji kultowych konsol. Trend ten został oficjalnie zapoczątkowany przez Nintendo, ale szybko podjęli go także inni producenci. PlayStation Classic daje nam możliwość pogrania w tytuły z PSX-a w wyższej rozdzielczości – czy warto z niej skorzystać?
W porównaniu z oryginalnym PlayStation wersja Classic to cud miniaturyzacji. Design urządzenia pozostał taki sam, ale jest ono znacznie mniejsze. Wynika to z faktu, że oryginalne płyty CD z grami i karty pamięci nie są wspierane przez reedycję konsoli, a wszystkie dostępne gry dostarczane są w zestawie i wgrane do pamięci urządzenia.
Do wyboru mamy 20 tytułów reprezentujących różne gatunki. Dostajemy zatem klasyka jRPG Final Fantasy VII, horror akcji Resident Evil, trzeciego Tekkena, Metal Gear Solid i wiele innych gier, które wpłynęły na to, jak wyglądają współczesne tytuły. Poza absolutnymi hitami znalazły się także nieco bardziej niszowe produkcje, na przykład Mr. Driller, Intelligent Qube czy Cool Boarders 2. Wybór gier w ogóle może wydawać się dyskusyjny – o ile jestem w stanie zrozumieć brak „maskotek” PSX-a, Crasha Bandicoota i Spyro (niedawno dostali oni swoje remastery na nowoczesne konsole), nie uświadczymy na przykład Parasite Eve, Gran Turismo, Silent Hilla czy Castlevanii. Mimo tego lista wygląda poprawnie, a możliwość zagrania w pierwszą Personę osłodziła mi brak wielu innych tytułów.
Wraz z konsolą otrzymujemy dwa pady do gry, naśladujące te pierwsze z PSX-a, jeszcze bez analogowych gałek. Classic nie współpracuje z żadnymi innymi padami. Przewód łączący kontrolery z konsolą ma jedynie 1,5 metra, co utrudnia wygodne korzystanie z konsoli – trzeba albo postawić ją w pewnym oddaleniu od telewizora, lub usiąść bardzo blisko ekranu.
Rozdzielczość gier została przeskalowana do 720p. To chyba najlepsze rozwiązanie; natywnie PSX wspierał zawrotne na tamte czasy 240p, więc bez kompletnego remastera grafika byłaby nieczytelna w 1080p czy 4K. Spośród 20 tytułów aż 8 to „ekskluzywne” wersje gier wydane w standardzie PAL. Charakteryzowały się one maksymalnym odświeżaniem 50 Hz, co kiedyś nie było przeszkodą, ale na nowoczesnych telewizorach potrafi razić, w szczególności w wyścigowych Destruction Derby i Twisted Metal. Obraz często rwie się i przeskakuje, przeszkadzając w zabawie.
Podczas gry na PlayStation Classic towarzyszyło mi poczucie, że konsola została wypuszczona na rynek w pośpiechu, choć opisanych niedociągnięć łatwo można było uniknąć. Jej najmocniejszą stroną są gry, jeśli szukamy takich klasyków jak FFVII czy MGS. Najsłabszą to, że PSX-a emulować można od wielu lat na przeróżne sposoby, na mniej zamkniętych platformach.
Specyfikacja
- Cena 450 PLN
- Liczba gier 20
- Pamięć wewnętrzna 16 GB
- Łączność HDMI, 3x USB
- Wymiary 149 x 105 x 33 mm
- Waga 170 g
Werdykt
NASZYM ZDANIEM…
Czy PlayStation Classic zaspokoi twój głód nostalgii? Prawdopodobnie tak, ale niedosyt pozostanie.
Plusy
Sporo kultowych gier w rozdzielczości HD. Klimat jak za dawnych lat, a nie trzeba się już martwić o karty pamięci.
Minusy
Kilka gier tylko w wersji PAL. Krótki przewód do pada. Braki tytułów i możliwości oficjalnej rozbudowy.
